Çocuklar için yılın en güzel günlerinden birisi geliyor.23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı.Ulusal Egemenlik kısmı çocukları ilgilendirmiyor,ilgilendirmesin de zaten (şimdilik tabi). Onlar için önemli olan Atatürk tarafından kendilerine hediye edilen Çocuk Bayramı kısmıdır.Atatürk Kurtuluş savaşı sırasında öksüz kalan ve yoksul çocuklar için bu günü bayram olarak kabul etmişti.Şimdilerde ise tüm dünya çocukları tarafından,23 Nisan Çocuk Bayramı olarak kutlanıyor.
Peki bütün çocuklar kutlayabiliyor mu,bu günü? Belki biraz abartı olacak ama tahminime göre;Türkiye de ki 5-14 yaş arası çocukların %5-6'sı bu günün tadını doyasıya yaşıyor.Dünya çocukları daha şanslı,çünkü bayramı kutlamak için ülkemize geliyorlar.Bayram dolayısıyla tatilin ve eğlencenin keyfini çıkarıyorlar.Peki ülkemizin geri kalan çocukları ne yapıyor?Bayramı kutluyorlar tabi ki, fakat okullarda düzenlenen yarım saatlik kutlamalarla kutluyorlar.Sonrasında çoğu, ailelerine katkı olsun diye para kazanmakla meşgul oluyor,bir kısmı (büyükçe bir kısım) bu günü tatil olarak görüyor ve İnternet kafelerin yolunu tutuyor.Bir kısmı ise çocukluğunu yaşayamıyor bile,aileleri tarafından okul yerine koca evine gönderiliyorlar ve bu yüzden bayramın nasıl bir şey olduğunu hiç bir zaman öğrenemiyorlar.
Lafın kısası,çocuklarımız bizlerin geleceği.Bayramları kaldırmak ya da kutlamaları basitleştirmek yerine,bu günleri olabildiğince cafcaflı kutlamak,çocuklarda birliktelik ruhunu geliştirir ve çocukluğunu yaşayamamış bir insan benim gözümde gelişimini tamamlayamamış yarım bir insandır.Bırakın çocuklar çocukluklarını yaşasınlar.
Yorum Gönder